dijous, d’octubre 19, 2006

NO PROBLEM

El artículo presentado ayer parece haber sido motivo de preocupación para algunos.
Desde aquí quiero transmitir la tranquilidad que me acompaña. Algunos amigos me pidieron "cinc cèntims" sobre el trabajo desempeñado y así lo hice.
No tapé ni modifiqué nada de lo que realmente estoy viviendo.
Estar todos tranquilos. Una cosa no quita la otra. Decidí venir acá y lo estoy viviendo con toda intensidad. Está siendo increíble. Experiencia como ninguna.
En ninguno de mis escritos quiero transmitirles preocupación.
Cuento las cosas tal cual pasan,tal cual las veo, tal cual las siento. Me gusta analizar lo que siento y hablarles de ello.
No anhelo volver, pero tampoco voy a obligarme a nada. Tengo claro a lo que vine. Tengo claro lo que debo hacer. Hago lo que debo.
Muchas preguntas, muchas incognitas muchas alegrías, muchos goces, muchas decepciones.
Así está siendo. No se preocupen por mí. Estoy aquí porque quiero. Nadie me obliga. Solo les cuento lo que vivo, así que estén tranquilos, porfavor.
Puedo largarme o quedarme. Cuando a me de la gana. Así lo voy a hacer. No hay ningún peso que lo impida.
Estoy gozando queridos. Estoy aprendiendo queridos.
Este espacio fue creado para esto. Para contarles lo que a diario percibo.
Cierto es que todavía no he hablado de las mulatas ni el merengue. Tampoco de los rumbones con ron y.......-bueno dejémoslo-, que me estoy pegando. Tampoco de las paradisíacas playas y de los parajes y espectáculos naturales que estoy contemplando.
Es mí espacio. De los pocos espacios libres, sin tapujos, ni tabúes, sin censuras ni ataduras. Me encanta. Digo lo que necesito decir y como me gusta decirlo. Un espacio para compartir con todos ustedes (los que quieran) aquello que me sale del corazón. Escribo lo que me sale sin pensar en lo que más puede satisfacerles.
No quiero transmitirles con ello, preocupación alguna.
Hay decepciones y hay alegrías. Como siempre!!. El choque continuo entre ideal y realidad.
Bueno, aquí les dejo diciéndoles que desde Dominicana NO PROBLEM!!

3 comentaris:

Anònim ha dit...

Hola Nié , decirte que te leo .Que tienes una gran suerte de experimentar todas las cosas que nos cuentas , no todos podemos...
Y recordar lo que el gran Bowles comento..recorrer la vida no de turista si no de viajero , el viajero se adapta al lugar donde recala,como la hiedra al muro . Dejemos nuestra mentalidad europea aquí en Europa....ahí se dominicano...besitos . Maite

Anònim ha dit...

Petit! M'encanta saber de tu i de veritat que estàs fet tot un cronista de la vida. Ets gran! ;) Jo també marxo en breu de Barcelona, per començar una nova aventura, t'enviaré un mail amb els detalls. Fins aviat petit! Una gran abraçada! Jofre.

Anònim ha dit...

potrebo, da preverijo:)